از سرگرمىهاى طاقتفرسا و جانكاهم جدولحلكردن بود. توضيح مىدهم چرا. وقتى دوحرف اول كلمهاى پيدا مىشد، يك «فرهنگ فارسى عميد داشتيم» كه در بيشتر موارد نجاتبخش بود؛ سريع مشكل را حل مىكرد. اما زجر و مصيبت زمانى بود كه تنها يك حرف از اول كلمه پيدا شدهبود.
۳ نظر:
خوش به حال اونايي كه تا بهشون ميگي "ف" تا فرحزاد تخت گاز ميرن ، نه؟!
تجربه ی مشترکی دارم.ولی به نظر من مصیبت واقعی زمانی بود که فقط یک حرف از آخر کلمه پیدا شده بود.
چه زجري كشيدي تو پسر
چه تقلايي كردي
ارسال یک نظر