۱۳ اردیبهشت ۱۳۸۹

منِ گنجشكِ معصوم

هيچ‌وقت گوشى بلوتوث‌دار نداشته‌ام و هيچ‌وقت از اين بابت احساس نكردم از چيزى عقبم، تا به امروز، [از خودم شرمم باد كه با اين‌همه ادعاى تيزى و بزى، تازه حالا بايد اينجاى ماجرا باشم.]
توجه كردين اينايى كه موقع سوار شدن به قطار هميشه جاشون فقط واگن دومى يا يكى مونده به آخرى اونم منتها اليه سمت چسبيده به خانوماست؟ اونم عدل چسبيده به اون در نصفه‌هه كه مابين خانوما و آقايونه؟ اونم چى؟ زرتى تا سوار مى‌شن گوشيشون از جيبشون خارج مى‌شه و فرت و فرت به خيال باطلِ من، اسمس بازى مى‌كنن؟ اى دل غافل! [دستم مشت شده و انگشت به دندان مى‌گزم و به افق نگاه مى‌كنم.]

هیچ نظری موجود نیست: