۱۷ آبان ۱۳۸۸

anti-hero

در يك دورانِ گذار كه داشتند يك ضدقهرمان عالى رو تبديل به يك قهرمان لوس مى‌كردند با اضافه كردن افكت‌هايى از اين دست، دل يك ضدقهرمان‌دوست مثل من رو بيشتر به‌ درد مى‌آوردند. مثلن اونجا كه صداى اون مربى مسخره توى پس زمينه‌ى تصاوير كارتونى طنين‌افكن مى‌شد: «كاكرو تو مث يه ببر بى‌دندون شدى»

۵ نظر:

Unknown گفت...

بی نظیری تو. روده بر شدم. همیشه بنویس

Unknown گفت...

مشکل تو اینه که طرف از بس می خنده به پستات، میره تو کما!
جدا از تعارف و این شر و ورا، تک تک نوشته هات محشره.

آ مثل کلمه گفت...

کاکرو در نظر من همیشه یه قهرمان بود و از اون سوباسای بی مزه ی زیادی سفید و مثبت هم متنفر بودم.
یعنی من شیفته ی همه ی اون طیف های متفاوت خاکستری در شخصیت کاکرو بودم و این عشق من به کاکرو هم آنقدر بیرق است که مثلن رئیسم نمی داند من در خوابگاه دانشجویی زندگی می کنم ولی می داند عاشق کاکرو ام.

شاه رخ گفت...

خدايي به نكته عميقي اشاره كردي جدي ميگم به مرگ خودم

احسان گفت...

مربی فقط سیگار کم داشت تا به پیر طریقت تبدیل بشه.