مترو

توى ازدحام قطار همه دارن له مى‌شن و هر چيز هركسى توى چيز ديگر از كس ديگره كه ناگهان من (همچنان‌كه دستمو به ميله‌اى بند نموده‌ام) همه را به خودم مى‌خونم و فرياد مى‌زنم: قولوا لا اله الا الله تفلحوا (همه حيرت‌زده به سمت من برمى‌گردند)، آهاى اى كسانى كه به احمدى‌نژاد راى دادين! حقتونه، بخورين، نوش جونتون، شما لياقتتون همينه و بيشتر از اين نيست و آهاى كسايى كه به موسوى يا كروبى راي دادين! اندكى صبر سحر نزديك است. و اى كسايى كه به رضايى راى دادين! هيچى.