۱۲ اسفند ۱۳۸۷

كه حكم آسمان اين است اگر سازى وگر سوزى

در زندگي دردهايى هست كه روح را مثل خوره آهسته در انزوا مى‌خورد و مى‌تراشد. نمونه‌اش:
وارد آسانسور مى‌شى، اون تو تنها هستى و قبل از تو يكى فضاى آسانسور رو بويناك كرده. هنگامى كه به طبقه‌ى بعدى مى‌رسى و در باز مى‌شه، رئيس اداره با هيئتي بلند پايه وارد مى‌شن.

۲ نظر:

یه نقطه‌ای گفت...

چه وحشناک ! گوز نکرده و بوی داده .

نادیا گفت...

در زندگی زخم هایی هست و می ذاشتی عنوان به جای حکم آسمان قشنگ تر بود