بعضى تصاوير تا صد سالگى هم از ذهنت پاك نمى‌شه. سال 66 توى كودكستان بغلدست من يه پسره بود كه اسمش آرش بود. يك بار بهم گفت بگو «البته»، «درِ كونت خلوته». ازون به بعد هميشه و همه جا هركس كه مى‌گفت «البته» توى دلم بهش مى‌گفتم: «در كونت خلوته» ولي نمى‌تونستم. تا بالاخره امروز به پسرخاله‌ام گفتم و غوغايى به‌پا كردم در ورزشگاه.
۱۳ فروردین ۱۳۸۸
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
۳ نظر:
بگو شامپو دوست دارم گامبو
نامرد خدا وقتایی که من گفتم البته هم همین فکرو کردی
بیست ، نصفه کونت نیست :)
ارسال یک نظر